Godziny pracy logopedy:

Poniedziałek: 8.30 12.00

Wtorek: 8.45  11.45

Środa: 8.30  13.00

Czwartek: 8.30  16.00

Piątek: 8.30 12.00

Wskazówki, które pozwolą uniknąć wad wymowy i rozwinąć zasób słownikowy dziecka

 

Unikaj podawania dziecku smoczka, zwracaj uwagę, by nie ssało palca oraz oddychało nosem w czasie snu.

 

Obserwuj, czy reaguje na dźwięki z otoczenia. Podstawą prawidłowego rozwoju mowy jest sprawnie działający słuch.

 

 

Opowiadaj i czytaj dziecku bajki, ucz je piosenek, oraz rymowanek. Śpiewanie piosenek wpływa na pogłębienie oddechu, aktywniejsze działanie przepony oraz wzmocnienie narządu głosowego. Treść piosenek, wierszy i bajek rozwija wyobraźnię i zainteresowania przedszkolaka, wzbogaca jego słownictwo, pomaga w doskonaleniu wymowy i sprzyja koncentracji uwagi.

 

 

Angażuj się wspólnie z dzieckiem w rozmaite gry i zabawy logopedyczne. Ćwicz buzię i język w zabawowej formie.

 

 

Codziennie stwarzaj okazje do rozwijania u dziecka mowy opowieściowej. Niech opowie bajkę, którą obejrzało, podzieli się wrażeniami z przedszkola, wymyśli zakończenie do czytanego przez ciebie opowiadania.

 

ĆWICZENIA LOGOPEDYCZNE

PROPOZYCJE ZABAW I ĆWICZEŃ STYMULUJĄCYCH MOWĘ DZIECKA

Wiek przedszkolny jest okresem najintensywniejszego rozwoju mowy małego człowieka. W literaturze fachowej określony jest jako okres swoistej mowy dziecięcej. Dlatego w tym ważnym czasie warto podjąć wszelkie działania pomagające dzieciom w doskonaleniu sprawności językowej. Poniższe ćwiczenia mogą być wykonywane już przez dzieci trzyletnie. Stymulują one prawidłowy rozwój mowy, a przy opóźnionym rozwoju mowy zapobiegają powstawaniu wad wymowy. Natomiast w przypadku wadliwej wymowy wspierają prowadzoną przez logopedę terapię. Ćwiczenia mogą stać się okazją do wspólnej zabawy rodzica z dziecka. Dobrym pomysłem jest naprzemienność ról, gdyż to sprawia przedszkolakowi wiele radości. Warto pamiętać, że ćwiczenia należy wykonywać systematycznie, najlepiej codziennie po kilka minut dostosowując liczbę zabaw do możliwości swojego dziecka. Za każdy postęp należy nagradzać, gdyż to zachęca do dalszej pracy. Poniższe przykłady zabaw są propozycją do wspólnego spędzania czasu i jednoczesnego wspomagania rozwoju mowy.

ĆWICZENIA USPRAWNIAJĄCE MOTORYKĘ NARZĄDÓW MOWY

Nieprawidłowej artykulacji, opóźnionemu rozwojowi mowy  często towarzyszy obniżona sprawność narządów mowy oraz brak poczucia ich ułożenia. Poprawie tychże funkcji służą ćwiczenia: warg, języka, podniebienia miękkiego i żuchwy. Wspieramy je krótkimi opowiadaniami dotyczącymi bliskich dzieciom tematów podawanych w formie zabawy. Warto je wykonywać przed lustrem, aby dziecko mogło obserwować i korygować ułożenie narządów mowy.

„Koniki” – kląskanie naśladujące stukot końskich kopyt.
 „Gwiazdki na niebie” – dotykanie przez dziecko czubkiem języka różnych punktów na podniebieniu.
 „Malowanie sufitu” – dziecka dotyka czubkiem języka podniebienia i „maluje” linie od zębów do podniebienia i odwrotnie.
 „Mycie ząbków” – dziecko oblizuje językiem zęby od strony zewnętrznej i wewnętrznej, usta szeroko otwarte, a zęby widoczne.
 „Lizanie lizaka” –dziecko liże lizaka unosząc czubek języka ku górze.
 „Żucie gumy”- dziecko wykonuje ruchy żuchwą naśladujące żucie gumy.
 „Pyszne śniadanko misia” – dziecko oblizuje górną i dolną wargę, można posmarować usta miodem, czekoladą.
„Strzałka” – wysuwanie języka ostrego i cienkiego jak strzała.
 „Naleśnik” – układanie płaskiego języka na wardze dolnej tak aby jego brzegi dotykały kącików ust.
 „Piłeczka” – usta zamknięte, język kolistymi ruchami prowadzimy po policzku, raz jednym a raz drugim. Ćwiczenie to możemy utrudnić prosząc aby dziecko zrobiło kółeczka wokół ust. Należy pamiętać aby wargi były cały czas złączone, a język wykonywał kółka w buzi.
 „Dotykanie” językiem do nosa, brody i obu kącików ust, usta szeroko otwarte.
Cmokanie, parskanie.
Układanie przez dziecko języka w formie łyżeczki, rurki.
Nie dotykając warg i zębów, poruszać sztywnym językiem jak „wahadełko”,
Przesadna artykulacja samogłosek w różnych układach warg u-i, e-a, a-i-o, e-u-y,a-i-u, a-e-u,a-u-a,a-oi.
Ważne:  Przy wymowie międzyzębowej ćwiczenia języka powinny być wykonywane tylko w obrębie jamie ustnej. Ćwiczenia z wysuwaniem języka poza jamę ustną nie jest korzystne przy tej wadzie artykulacyjnej.

ĆWICZENIA SŁUCHOWE

Zabawy słuchowe stanowią bardzo ważną grupę ćwiczeń logopedycznych, ponieważ rozwijają ogólną percepcję słuchową, uwrażliwiają na odbiór mowy.

rozpoznawanie  dźwięków dochodzących z otoczenia: odgłosów dochodzących z  ulicy; sygnałów różnych pojazdów,  dźwięków różnych urządzeń gospodarstwa domowego (płynąca z kranu woda, zamykanie drzwi, włączanie światła);głosów znanych   zwierząt (dobieranie obrazka do słyszanego dźwięku);dźwięków charakterystycznych dla różnych przedmiotów (papieru, szkła, metalu),
rozpoznawanie wytwarzanych  dźwięków (szmerów) – najpierw za pomocą wzroku, później słuchu (dziecko  wskazuje przedmiot, który identyfikuje ze słyszanym dźwiękiem): uderzanie łyżeczką w szklankę, uderzanie pałeczką w szybę lub w drewno,  stukanie w meble, odbijanie piłki, klaskanie, darcie  papieru, gniecenie papieru; lanie wody,
rozpoznawanie osób po głosie (z najbliższego otoczenia dziecka)- zabawa „Zgadnij, kto mówi?”,
wysłuchiwanie i różnicowanie dźwięków ze względów na jego natężenie [dźwięki ciche, dźwięki głośne; naprzemienne, raz cicho, raz głośno],
wysłuchiwanie i różnicowanie powtarzających się dźwięków tworzących proste układy rytmiczne, wyklaskiwanie słyszanego, prostego rytmu; tupanie, wystukiwanie prostego rytmu,
słuchanie dźwięków różnych instrumentów muzycznych, a następnie samodzielne wywołanie dźwięków na wybranych instrumentach,
reagowanie na określenia słowne (podskoki, przysiady, klaskanie),
rysowanie kresek zgodnie z długością usłyszanego dźwięku.

ĆWICZENIA I ZABAWY ODDECHOWE

Celem ćwiczeń oddechowych jest wykształcenie u dziecka prawidłowego toru oddechowego, różnicowania fazy wdechowej i wydechowej. Dodatkowo ćwiczenia te pomagają dzieciom w wydłużaniu fazy wydechowej i ekonomicznemu zużywaniu powietrza podczas mówienia. Dzięki temu mogą mówić płynnie i swobodnie. Zabawy te działają również relaksująco i uspakajająco.

dmuchanie na wiatraczek, kawałki papierków- śnieżna zawierucha, kolorowe piórka
wydmuchiwanie baniek mydlanych,
fruwające kokardki – na końcu nitki przywiązujemy malutkie papierowe kokardki i dmuchamy na nie mocno ( papierek na wprost ust ćwiczącego), np. zabawa – czyja kokardka pierwsza dotknie lustra,
dmuchanie w gwizdki, trąbki, fujarki i inne przedmioty wydające dźwięki,
dmuchanie na gorącą zupę, herbatę,
zdmuchiwanie mleczy podczas spaceru,
nadmuchiwanie balonów, gumowych zabawek
Rozdmuchane obrazki: rozdmuchujemy przez słomkę plamy kolorowych farbek na papierze,
Mecz ping – pongowy – budujemy z klocków bramkę i rozgrywamy mecz komu:  uda się wdmuchnąć jak najwięcej razy piłeczkę do bramki, można dmuchać też przez słomkę
Zabawa: Co tak pachnie? , czyli odgadywanie po zapachu, przy zasłoniętych oczach, różnych rzeczy: artykułów spożywczych, kosmetyków, roślin itp. Dzieci bardzo lubią takie zgadywanki, a przy okazji świetnie ćwiczą wciąganie powietrza nosem.
zdmuchiwanie kawałka papieru z gładkiej powierzchni

Skip to content