W związku ze stanem epidemii i zawieszeniem zajęć w placówce do momentu ponownego wznowienia kontakt z logopedą w sprawie ćwiczeń logopedycznych jest możliwy drogą mailową pod adresem logopedaprzedszkolegniew@wp.pl
ZABAWY I ĆWICZENIA LOGOPEDYCZNE ROZWIJAJĄCE UMIEJĘTNOŚCI
JĘZYKOWE DZIECI
Oto propozycje prostych ćwiczeń logopedycznych, które można z powodzeniem
wspólnie wykonywać z dzieckiem w domu.
Propozycje zabaw artykulacyjnych
Opowiadania i bajki logopedyczne: Dziecko ma przed sobą lusterko. Opowiadamy
historyjkę i we wskazanym momencie pokazujemy określone ruchy języka, a dziecko
naśladuje nas.
Języczek Wędrowniczek poszukuje wiosny
Zbliżała się wiosna. Za oknem słychać śpiew ptaków (naśladujemy głosy ptaków).
Języczek wybrał się do lasu na poszukiwanie oznak wiosny. Jechał na koniku
(kląskanie językiem). Na łące zobaczył bociany (wymawiamy kle, kle). Zatrzymał się
na leśnej polanie (mówimy prrr). Zsiadł z konia, rozejrzał się wokoło (oblizywanie
warg ruchem okrężnym). Świeciło słońce, wiał delikatny wiatr (krótki wdech nosem i
powolny wydech ustami). Było ciepło i przyjemnie (uśmiech, rozciąganie wargi). Na
skraju polany zakwitły wiosenne kwiaty zawilce i sasanki. Pachniało wiosną (powolny
wdech powietrza nosem, wydech ustami). Języczek pochylił się i powąchał kwiaty
(wdychanie powietrza nosem) i kichnął (apsik). W tym momencie zauważył jeżyka,
który przeciskał się przez zarośla (przeciskanie języka między złączone zęby).
Zrobiło się późno. Języczek wsiadł na konika i pogalopował do domu (kląskanie,
uderzanie szerokim językiem o podniebienia).
Sowa robi wiosenne porządki w swoim mieszkaniu
Sowa rozejrzała się po swojej dziupli (przesuwamy językiem po podniebieniu,
wewnętrznych ścianach policzków, podniebieniu dolnym). Zauważyła duży bałagan.
Postanowiła zrobić porządek. Zaczęła od odkurzania sufitu dziupli (przesuwamy
czubkiem języka od przodu do tyłu jamy ustnej, po podniebieniu), zdjęła firanki
(liczymy czubkiem języka górne zęby) i włożyła je do pralki (wykonujemy wargami
„motorek”). Po chwili pralka zaczęła płukanie firan („przepychanie” powietrza
wewnątrz jamy ustnej, w prawo i lewo). Sowa odkurzyła też ściany (przesuwamy
czubkiem języka po wewnętrznych ścianach policzków) oraz podłogę (przesuwamy
czubkiem języka po podniebieniu dolnym). Sowa była bardzo zadowolona z
wykonanej pracy i szeroko się uśmiechnęła (rozciągamy szeroko usta w uśmiechu).
Dumnie wyjrzała z dziupli i rozejrzała się wokoło (poruszamy językiem ruchem
okrężnym na zewnątrz jamy ustnej). Spojrzała w górę (sięgamy czubkiem języka w
stronę nosa), spojrzała w dół (sięgamy czubkiem języka w kierunku brody).
Rozejrzała się też w prawo (przesuwamy czubek języka do prawego kącika ust) i w
lewo (przesuwamy czubek języka do lewego kącika ust). Wszędzie był porządek i
słychać było śpiewające ptaki (gwiżdżąc naśladujemy głosy ptaków).
Osiołek
Na polanie spał sobie smacznie osiołek (chrapanie).Gdy nastał ranek osiołek się
obudził, szeroko otworzył buzię i ziewnął (ziewamy).Nagle poczuł się głodny Nabrał
więc trawy do pyska (otwieranie i zamykanie buzi) i dokładnie zaczął ją żuć
(naśladujemy żucie). Po swoim śniadaniu osiołek oblizuje ząbki, żeby były czyste,
każdy ząbek po kolei (przesuwamy językiem po zębach). Jedno źdźbło przykleiło się
do podniebienia, trzeba je koniecznie oderwać (przesuwamy językiem po
podniebieniu). Osiołek po jedzeniu biega po polanie (kląskanie). Zmęczony osiołek
podchodzi do strumienia i pije wodę (język zwinięty w rurkę). Przed nocnym spaniem
osiołek dokładnie myje ząbki (język przesuwamy po wewnętrznej i zewnętrznej ścianie
zębów) oraz policzki (językiem przesuwamy po wewnętrznej stronie policzków).
Propozycje ćwiczeń fonacyjnych
Zabawa w naśladowanie głosów:
● Zabawa „echo” – wymawianie samogłosek a,e,o,u,i,y. Dziecko naśladując
zjawisko echa powtarza samogłoskę głośno i potem coraz ciszej.
● Łączenie samogłosek ze spółgłoską m (ma, me, mi, itd.), następnie dziecko
również powtarza sylaby, najpierw głośno, a potem coraz ciszej.
● Śpiewanie samogłoskowych kołysanek lalkom, misiom na melodię piosenki
„Kotki dwa”.
● Śpiewanie piosenek, recytowanie krótkich wierszyków i rymowanek:
Jedzie pociąg
Jedzie pociąg – fu, fu, fu
Trąbka trąbi – tru, tu, tu
A bębenek – bum, bum, bum
Na to żabki – kum, kum, kum…
Woda z kranu – kap, kap, kap
Konik człapie – człap, człap, człap
Mucha brzęczy – bzy, bzy, bzy
A wąż syczy – sss, sss, sss…
Dzieci ilustrują ruchem, gestem treść wierszyka, dorosły recytuje cały wiersz, dzieci
uzupełniają wypowiadając: „fu, fu, fu”, „tru, tu, tu”…
https://www.superkid.pl/rymy-i-rymowanki
Co mówią zwierzęta
Co mówi bocian, gdy żabę zjeść chce?
Kle kle kle
Co mówi żaba, gdy bocianów tłum? Kum kum kum
Co mówi kaczka, gdy jest bardzo zła?
Kwa kwa kwa
Co mówi kotek, gdy mleczka by chciał?
Miau miau miau
Co mówi kura, gdy znosi jajko?
Ko ko ko
Co mówi kogut, gdy budzi w kurniku?
Ku ku kukuryku
Co mówi koza, gdy jeść jej się chce?
Mee mee mee
Co mówi krowa, gdy brakuje jej tchu?
Mu mu mu
Co mówi wrona, gdy wstaje co dnia?
Kra kra kra
Co mówi piesek, gdy kość zjeść by chciał?
Hau hau hau
Co mówi baran, gdy jeść mu się chce?
Bee bee bee
Co mówi ryba, gdy powiedzieć chce?
Nic! Przecież ryby nie maja głosu.
Do zaangażowania w trening logopedyczny zachęcam całą rodzinę. Należy pamiętać, że przedstawione zabawy to jedynie propozycje, które mogą być modyfikowane według potrzeb i stanowić przyjemne urozmaicenie codziennych zajęć z dzieckiem w domu.