MAMO! TATO!

Niedługo zostanę uczniem! Już nie mogę się doczekać! Sporo potrafię, ale wiele jeszcze muszę się nauczyć; pomóżcie mi, proszę,
w przygotowaniu się do tego ważnego momentu.

Bawcie się ze mną, świadomie wspierając moje umiejętności w zakresie syntezy i analizy słuchowej i wzrokowej, niezbędnej w czasie nauki pisania i czytania.

  • szukajmy wyrazów kończących się i zaczynających na daną literę, rozpoznawajmy glosy z otoczenia;
  • wyszukujmy szczegóły, którymi różnią się obrazki;
  • wskazujmy identyczne przedmioty lub te, które nie pasują do pozostałych;
  • kolorujmy razem według kodu lub dorysowujmy w kratkach brakującą połowę rysunku, rozwiązujmy labirynty;
  • układajmy puzzle.

Wspierajcie mnie w zakresie rozumienia relacji przestrzennych typu: „ nad”, „pod”, „za”, „przed” oraz odróżnianiu prawej i lewej strony:

  • wspólnie układajmy historyjki obrazkowe oraz kompozycje z klocków, figur geometrycznych, patyczków;
  • rysujmy według instrukcji słownej;
  • w czasie porządkowania pokoju poproście, bym położył misia na górnej półce, a kiedy będę nakrywał do stołu sprawdźcie, czy nóż, łyżka i widelec leżą po właściwej stronie;
  • gdy będę miał kłopot z ustaleniem lewej i prawej strony, poskaczcie ze mną chwilę, a potem razem poszukajmy serca; gdy już ustalę, po której stronie bije, zaznaczmy tę stronę, np.; zakładając frotkę na rękę; 
  • bawcie się ze mną w poszukiwaczy; ukryjcie coś, co mam odnaleźć, a potem dawajcie mi wskazówki – „…dwa kroki w lewo, trzy do przodu, jeden w prawo…”.

Bardzo chcę nauczyć się pisać, a Wy możecie mi pomóc w przygotowaniu się do nabycia tej umiejętności;

  • zwracajcie uwagę na to jak trzymam kredki i ołówek; powinienem posługiwać się trzema palcami: kciukiem, środkowym i wskazującym;
  • inspirujcie mnie do podejmowania różnorodnych form aktywności plastycznej: malowania palcami , nawlekania koralików; przekładaniesznurków przez dziurki; lepienia z plasteliny, ciastoliny, masy solnej; rysowania; tworzenia wycinanek i wydzieranek; kalkowania, stemplowania.

Wspomagajcie mnie w procesie samodzielnego rozwiązywania problemów, szukania rozwiązań i planowaniu kolejnych działań;

  • nie podawajcie gotowych rozwiązań; pytajcie co moim zdaniem powinienem zrobić w danej sytuacji;
  • jeśli poproszę o naleśniki na obiad, sprawdźmy razem, czy mamy wszystkie potrzebne składniki, ułóżmy listę zakupów, wybierzmy się do sklepu, a potem przygotujmy obiad; bardzo chętnie pomogę;
  • zadawajcie mi zagadki; mogą być przeczytane z książek lub wymyślone przez Was; w czasie spaceru możemy bawić się w „ rzecz, którą     mam na myśli”; jeśli powiesz mi, że „…ta rzecz jest niedaleko, jest brązowa i służy do odpoczynku w parku” – będę wiedział, że to ławka;potem ja zadam Wam zagadkę i zobaczę, czy sobie poradzicie z rozwiązaniem;
  • grajcie ze mną w gry polegające na zapamiętaniu układu przedmiotów i określeniu, co się zmieniło, np.; w czasie robienia zakupów    poproście, żebym zamknął oczy, dołóżcie kolejną rzecz do koszyka, a ja odgadnę, co to;

Nie zapominajcie o umiejętnościach komunikacyjnych, koniecznych do osiągnięcia sukcesu w szkole;

  • rozmawiajcie ze mną codziennie; pytajcie o moje uczucia zainteresowania, o to jak minął dzień w przedszkolu; zachęcajcie do  opowiadania;
  • słuchajcie uważnie tego co mam Wam do powiedzenia;
  • korygujcie moje błędy;
  • codziennie mi czytajcie.

Pomóżcie mi dojrzale, adekwatnie do sytuacji reagować na sukcesy i porażki oraz zrozumieć w pewnym zakresie znaczenie obowiązku i odpowiedzialności za siebie;

  • grajcie ze mną w gry planszowe typ „Chińczyk”; ważne jest przestrzeganie zasad gry i Wasza reakcja na moje zachowanie w przypadku porażki; pozostawcie mi czas na uspokojenie się, a następnie zaproponujcie kolejną partię; pokażcie mi, w jaki sposób Wy radzicie sobie z niepowodzeniem; przegrywając nazywajcie uczucia: „Złości mnie, że przegrałem, ale gratuluję Ci wygranej”, „…może następnym razem pójdzie mi lepiej”, „szkoda, że nie wygrałem, ale i tak dobrze się bawiłem”;
  • nauczcie mnie technik „samouspokajania”, np.; poprzez powtarzanie w przypadku porażki mantry typu: „Najważniejsze, że się starasz; nic nie szkodzi jeśli Ci nie wychodzi, przecież się dopiero uczysz”;
  • powierzajcie mi obowiązki i odpowiedzialne zadania, oczywiście, na miarę moich możliwości, np.; podlewanie kwiatów, pakowanie plecaka do przedszkola czy nakrywanie do stołu; każde wykonane zadanie nagradzajcie pochwałą;
  • jeśli jestem znudzony, rozdrażniony lub zmęczony, przerwijcie pracę; pochwalcie mnie za to, co już udało mi się osiągnąć; ustalmy kiedy ma być wykonane i kontynuujmy pracę zgodnie z ustaleniami.

Zwróćcie uwagę czy:

  • chętnie uczestniczę w zabawach i grach ruchowych;
  • potrafię jeździć na rowerze, łyżwach, rolkach;
  • jestem w stanie zachować określoną pozycje ciała przez jakiś czas (spokojnie stać, siedzieć);
  • potrafię się samodzielnie ubrać, zjeść posiłek, korzystać z toalety;
  • dobrze widzę i słyszę;
  • męczę się szybciej niż moi rówieśnicy;
  • prawidłowo wymawiam wszystkie głoski;

Jeśli będziecie mieć jakieś pytania, nasza pani chętnie odpowie na wszystkie; opowie Wam też bardzo chętnie o moich sukcesach
i podpowie, w czym szczególnie potrzebuję Waszego wsparcia.

Wasz przyszły wzorowy uczeń.

 

Skip to content