„Płoną świeczek szeregi,
Płoną świeczek tysiące,
Powiewają płomyki
Zamyślone i drżące.
Więc płomykiem jak dłonią,
Dłonią ciepłą i jasną,
Pozdrawiamy tych wszystkich,
Których życie już zgasło”
Uroczystość Wszystkich Świętych to czas, kiedy odwiedzamy groby swoich bliskich zmarłych. Odmawiamy za nich modlitwę, zapalamy znicze. Swoich bliskich powinno się wspominać z radością, bo oni są już w miejscu, gdzie panuje spokój i radość. Są w niebie i choć nam ich brakuje, to mamy świadomość, że są tam po prostu szczęśliwi…
Wiedzą już o tym nasze przedszkolaki! Przygotowały się do świętowania tego szczególnego dnia poprzez katechezę, pogadankę na temat tradycji związanych z dniem 1 i 2 listopada, własne spostrzeżenia wyniesione ze swoich domów oraz przez wykonanie prac plastycznych. Opowiadanie „Bartek i zaduszki”, które dzieci wysłuchały z zaciekawieniem, przypomniało jak możemy pomóc naszym bliskim „przenieść się do nieba” oraz jak należy zachowywać się w tak wyjątkowym miejscu jak cmentarz – „bo tu niebo spotyka się z ziemią”.
